BAŻANT ZŁOCISTY

Jest jednym z najpopularniejszych gatunków bażantów spotykanych w hodowli. Jest on bardzo pięknym, wytrzymałym na zmienne warunki pogodowe oraz na wahania temperatury, łatwym w utrzymaniu i bardzo popularnym wśród początkujących hodowców ptakiem. Bażant ten obecny jest w hodowlach już od 1740 roku i nie wykluczone, że był pierwszym rodzajem bażanta który trafił do Europy czy też Północnej Ameryki. Istnieją dowody na to, iż sam George Washington posiadał go na terenie swojej posiadłości. Z racji tego, iż ten gatunek jest tak długo obecny w hodowli mało wiemy o jego naturalnym środowisku, czyli w górach centralnych Chin. Bażanty złote sa bardzo łatwe w hodowli i chętnie hodowane przez hodowócw na całym swiecie

      Gatunek ten razem z Bażantem diamentowym stanowi grupę bażantów zwaną Chrysolophus. Są tak nazwane ze względu na obecność czuba z piór, który to rozkłada się dookoła głowy i szyi podczas tańca godowego. Z powodu tego, iż oba gatunki są ze sobą bardzo blisko spokrewnione, wielu hodowców skrzyżowało je ze sobą, przyczyniając się do tego, że czysty gatunkowo Bażant złocisty i Bażant diamentowy są bardzo trudne do odnalezienia w hodowlach.

 
     Bażant złocisty często jest zwany przez hodowców Czerwono-złocistym, a samce są jednymi z najbardziej fantastycznie kolorowych ptaków. Dorosły samiec powinien mieć jedwabnie złocisto-żółty pióropusz z delikatnym czerwonym odbarwieniem na końcach piór, który pokrywa całą głowę. Twarz, gardło, podbródek i boki szyi są rdzawego koloru, natomiast korale i skóra oczodołu są żółte. Kołnierz jest płowożółty do jasnego pomarańczu, a każde pióro ma dodatkowo niebiesko - czarną obwódkę na jego końcu. Górna część grzbietu jest zielona, reszta grzbietu i kuper są złoto- żółte. Pierś jest szarkłatowa , boki i pióra pod skrzydłami są także szkarłatowe, jednak przechodzą w jasny kasztan. Pióra trzeciorzędowe skrzydła są niebieskie, a pióra części łopatkowej są ciemno czerwone. Pióra z środkowej części ogona są czarne nakrapiane na cynamonowo, końcówka ogona jest cynamonowo- płowożółta. Pióra wierzchniej części ogona są takiego samego koloru. Niedojrzałe samce przypominają samice, z tą różnicą, że będzie można zaobserwować czerwone plamy na upierzeniu, a na ogonie będą widoczne cynamonowe nakrapiania.

     Samica, jak w większości gatunków bażantów, ma o wiele mniej kolorowe upierzenie niż samiec. Na pierwszy rzut oka, pióra jej są ryżo- brązowe z ciemnymi prążkami i płowożółtą twarzą i szyją. Pierś i boki są płowożółte i czarno- brązowe z prążkowaniami. Podbrzusze jest tylko płowożółte. Zarówno samce jak i samice mają żółte nogi i dzioby.