PERUKARZ

2011-04-04 09:07

Pochodzenie:

Około 1550 roku przywiezione z Indii do Europy przez holenderskiego żeglarza. Szybko rozprzestrzenił się w Zachodniej i Środkowej Europie.

Wrażenie ogólne:

Gołąb średniej wielkości, o dumnej i wyprostowanej postawie, z lekko odchyloną do tyłu, słabo widoczną głową. Cechą główną jest zdumiewająca długość piór uwidoczniona w strukturze peruki, oraz postawionego upierzenia szyi.

Wzorzec: cechy rasowości.

Głowa:

Mała, czoło okrągłe.

Oczy:

Koloru perłowego.

Brew:

Koloru cielistego.

Dziób:

Średniej wielkości, koloru cielistego; u czarnych i niebieskich, dopuszczalny ciemny nalot na dolnej części dzioba.

Szyja:

Długa, im dłuższa, tym lepiej

Pierś:

Wąska, wysoko uniesiona.

Plecy:

Dość wąskie, długie.

Skrzydła:

Długie, sięgające prawie końca ogona; lotki dość szerokie.

Ogon:

Wąski, niezbyt długi.

Nogi:

Krótkie, pazurki koloru cielistego.

Upierzenie:

Rozeta z obu stron w dolnej części szyi o kształcie kolistym. Pióra rozchodzą się promieniście we wszystkie strony tworząc grzywę, kapelusz i kształt owalnej peruki w całości. Grzywa: w  tylnej  części  szyi,  sięgająca  górnej  części   grzbietu, dalej  szeroko - rozłożysta grzywa przechodząca w kapelusz. Powinna być gęsta i mocna.

Kapelusz: gęsto    zwarty,  nie  może  być szpiczasty  w środku,  ani  kanciasty   na  bokach,  tylko  dobrze  zaokrąglony.  Pióra  powinny  być  tak  długie, że opadając  z  góry   na głowę,  powinny  sięgać możliwie blisko czoła,  nie dotykając głowy. Opierzenie całości peruki : długie, gęste pióra, na policzkach i bocznych częściach  szyi przylegające i z przodu zwarte.  U góry  sięgające powyżej  dzioba  i   oczu, w  dolnej  łukowej linii tak daleko,  jak to  możliwe,  biegnąc  w  dół,    do piersi.  Nie może być żadnej promienisto zwisającej struktury, pióra ani zbyt miękkie, ani zbyt twarde.


Rodzaje kolorów:

Białe, żółto - tygrysowate, czerwono - tygrysowate; żółte, czerwone, czarne, niebieskie z czarnymi pasami i bez pasów, żółto - płowe, wszystkie o rysunku mnicha - biała głowa, lotki i ogon.

 

Kolor i rysunek:

Kolory równomierne, nasycone i czyste. Jednokolorowe: biała głowa, odgraniczona jest linią biegnącą od dzioba pomiędzy oczami. 6 - 8 lotek i ogon biały. Tygrysowate : na białym podłożu możliwie równomiernie rozłożone, nie zbyt duże, czystego koloru plamki; głowa, lotki i ogon możliwie czysto białe z przykryciem i klinem.

 

Duże błędy:

Pochylona postawa; za gruby, niekształtny korpus, szablowate lotki; krótkie, twarde pióra lub zbyt miękkie, rozeta źle ułożona, za krótka peruka, bardzo luźna grzywa, peruka z przodu otwarta, zły rysunek lub zły kolor, bardzo zły ogólny wygląd.

 

Uwagi do oceny:

Postawa figury - długość i struktura szyi (peruka) - kolor upierzenia  - głowa – dziób - ogólny wygląd.