PERUKARZ
Pochodzenie:
Około 1550 roku przywiezione z Indii do Europy przez holenderskiego żeglarza. Szybko rozprzestrzenił się w Zachodniej i Środkowej Europie.
Wrażenie ogólne:
Gołąb średniej wielkości, o dumnej i wyprostowanej postawie, z lekko odchyloną do tyłu, słabo widoczną głową. Cechą główną jest zdumiewająca długość piór uwidoczniona w strukturze peruki, oraz postawionego upierzenia szyi.
Wzorzec: cechy rasowości.
Głowa: |
Mała, czoło okrągłe. |
Oczy: |
Koloru perłowego. |
Brew: |
Koloru cielistego. |
Dziób: |
Średniej wielkości, koloru cielistego; u czarnych i niebieskich, dopuszczalny ciemny nalot na dolnej części dzioba. |
Szyja: |
Długa, im dłuższa, tym lepiej |
Pierś: |
Wąska, wysoko uniesiona. |
Plecy: |
Dość wąskie, długie. |
Skrzydła: |
Długie, sięgające prawie końca ogona; lotki dość szerokie. |
Ogon: |
Wąski, niezbyt długi. |
Nogi: |
Krótkie, pazurki koloru cielistego. |
Upierzenie: |
Rozeta z obu stron w dolnej części szyi o kształcie kolistym. Pióra rozchodzą się promieniście we wszystkie strony tworząc grzywę, kapelusz i kształt owalnej peruki w całości. Grzywa: w tylnej części szyi, sięgająca górnej części grzbietu, dalej szeroko - rozłożysta grzywa przechodząca w kapelusz. Powinna być gęsta i mocna. Kapelusz: gęsto zwarty, nie może być szpiczasty w środku, ani kanciasty na bokach, tylko dobrze zaokrąglony. Pióra powinny być tak długie, że opadając z góry na głowę, powinny sięgać możliwie blisko czoła, nie dotykając głowy. Opierzenie całości peruki : długie, gęste pióra, na policzkach i bocznych częściach szyi przylegające i z przodu zwarte. U góry sięgające powyżej dzioba i oczu, w dolnej łukowej linii tak daleko, jak to możliwe, biegnąc w dół, aż do piersi. Nie może być żadnej promienisto zwisającej struktury, pióra ani zbyt miękkie, ani zbyt twarde. |
Rodzaje kolorów:
Białe, żółto - tygrysowate, czerwono - tygrysowate; żółte, czerwone, czarne, niebieskie z czarnymi pasami i bez pasów, żółto - płowe, wszystkie o rysunku mnicha - biała głowa, lotki i ogon.
Kolor i rysunek:
Kolory równomierne, nasycone i czyste. Jednokolorowe: biała głowa, odgraniczona jest linią biegnącą od dzioba pomiędzy oczami. 6 - 8 lotek i ogon biały. Tygrysowate : na białym podłożu możliwie równomiernie rozłożone, nie zbyt duże, czystego koloru plamki; głowa, lotki i ogon możliwie czysto białe z przykryciem i klinem.
Duże błędy:
Pochylona postawa; za gruby, niekształtny korpus, szablowate lotki; krótkie, twarde pióra lub zbyt miękkie, rozeta źle ułożona, za krótka peruka, bardzo luźna grzywa, peruka z przodu otwarta, zły rysunek lub zły kolor, bardzo zły ogólny wygląd.
Uwagi do oceny:
Postawa figury - długość i struktura szyi (peruka) - kolor upierzenia - głowa – dziób - ogólny wygląd.